โอ้.. แม่เจ้า เซ็งสุด!!
อุตส่าห์นั่งพิมพ์ข้อความไว้ยาวพรื่ด แถมกำลังบิวท์ได้สุดๆ แต่น้อง dell สุดที่รักดันฝันค้าง จนทำให้ต้อง "จิ้ม" เครื่องไปอย่างลืมตัว มาคิดได้อีกทีหน้าจอว่างเปล่า
Starting Windows...
ฉิบ!!
ยังไม่ได้เซฟซะด้วยสิ แล้วนี่จะจำได้ไหมวะเนี่ยว่าพิมพ์อะไรไว้อ่ะ ไม่เป็นไร วันนี้ว่างๆ นั่งระลึกชาติดูอีกทีก้อได้ ไหนๆ งานก็ไม่เยอะอยู่แล้วหนิช่วงนี้...
...
...เดือนสุดท้ายของปีอีกแล้วสินะ..ยังไม่เห็นมีใครมากอดเลย..
เฮ้ยย!! ไม่ใช่!!!
ได้ยินเรื่อง "ลมหนาว" "อากาศเย็น" "ปลายปี" "ธันวาคม" ทีไร อดคิดถึงหนุ่มน้อยสุดหล่อลูกชาย'จารย์วินไม่ได้ ป่านนี้คงโตเป็นหนุ่มแล้วมั๊ง น่าจะหล่อใสเหมือนพ่อ
"ลมหนาวพัดมาอีกแล้ว.. ยังไม่เห็นมีใครมากอดเลย.."
เสียงแจ๋วๆ ของน้องภูมิก็ยังคงประทับใจเราอยู่จนถึงวันนี้ เด็กหนอเด็ก..ไปได้ยินมาจากไหนกันน๊อ!! ฟังแล้วน่าจับตัวมาฟัดซะให้เข็ด 55++
แป๊ปเดียวเดือนธันวาคมเวียนวนกลับมาอีกแล้ว ..กำลังจะแก่ขึ้นอีกปี.. (ไม่สิ! อันนี้ไม่อยากพูดถึง) มันทำให้นึกถึงฤดูหนาว เทศกาลคริสมาสต์ ปีใหม่ และของขวัญ ซึ่งทุกๆ ปีจะได้พบเจอสิ่งเหล่านี้เป็นประจำ และก็มักจะเป็นช่วงเวลามีเรื่องราวอะไรให้กระชุ่มกระชวยหัวใจไปได้อีกนาน ^^
อย่างเช่น คริสมาสต์ปีโน้น.. เวลาค่ำๆ ฟ้ากำลังมืด ยืนอยู่ที่ท่าน้ำโรงแรมแมริออท ใต้ต้นคริสมาสต์ประดับไฟสวยๆ ใส่ชุดราตรีไปยืนรับลมที่ท่าน้ำ อากาศโคตรหนาวเลย แต่เพื่อบรรยากาศงามๆ นู๋ทนได้!! ยืนๆ สั่นๆ แล้วก็มีเสื้อสูทตัวใหญ่มาคลุมใหล่ให้ เอ้อ..อ ละค้อน..ละคอน โรแมนติกโคตรๆ ..ชีวิตนี้ชั้นจะมีโอกาสได้ไปทำซึ้งริมแม่น้ำอีกหรือเปล่าวะเนี่ย?? 55++
นึกๆ ถึงหนังที่มีบรรยากาศปีใหม่ได้เรื่องนึง "รักแห่งสยาม" ไปรื้อมาดูอีกทีท่าจะดี ถ้าไม่ติดว่ามีฉากผู้ชายจูบกันอ่ะนะ ทำเอาหมดอารมณ์ไปหน่อย แต่พระเอกสองคนน่าร๊าก..ก ทำให้มองข้ามช็อตนั้นไปได้ แต่คาดว่าหนังซึ้งๆ อย่างนั้น ดูแล้วจะมีน้ำตาตก 55++ (หัวเราะตัวเอง)
วันนี้ตั้งแต่เช้า ได้ยินใครก็พูดกันเรื่องโปรแกรมวันหยุดและช่วงปีใหม่ ต่างคนต่างก็คิดหาที่ท่องเที่ยวกันอย่างมีความสุข ไอ้เรานี่ก็นั่งคิดเหมือนกัน คิดว่าปีนี้ตรูจะทำอะไรดีฟะเนี่ย เหงาจัง T_T ทำไมปีนี้รู้สึกว่าฤดูหนาวของเรามันช่างเงียบสงบซะจริงๆ ไม่มีไอเดียใดๆ จะบรรเจิดขึ้นมามั่งรึไงเนี่ย -_-?
ปีก่อนๆ ก็ขับรถขึ้นเหนือ ท่องเที่ยว ชื่นชม อากาศเย็นๆ ที่คนกรุงเทพไม่ได้สัมผัส ตกดึกก็กางเต้นท์ จุดเทียน ผิงกองไฟ นั่งฟังเพลงกินข้าว มีความสุขอย่างสบายๆ ปนหนาวๆ (แอบคิดว่ามาทรมาณตัวเองทำไมวะ) แถมยังติดใจ "ถนนคนเดิน" ที่เชียงใหม่อยู่ไม่หาย ไปทีไร..ต้องไปเดิน แล้วเดินทีไร..ก็ต้องมีของติดมือมาทุกทีสิ!
แต่ปีนี้.. ไม่เหมือนปีไหนๆ ไอ้ครั้นจะขึ้นเหนือคนเดียวมันก็ได้อยู่ แต่แค่คิดว่าไปที่ไหนก็ต้องเจอคนเป็นหมู่คณะ หัวเดียวกระเทียมลีบอย่างเรา ขี้คร้านจะเศร้ามากกว่าหดหัวอยู่บ้านซะอีกมั๊งนั่น!
เฮ้อ..อ บอกได้คำเดียว "เซ็งว่ะ"
พยายามคิดอยู่ว่า 1 เดือนที่เหลือของปีนี้ เรามีกิจกรรมอะไรทำมั่ง เผื่อมีอะไรดีๆ ที่พอจะทำให้ชีวิตมันกระชุ่มกระชวยขึ้นมามั่ง
คิดแล้ว.. คิดอีก.. คิดไม่ออก -*-.
ทำไม ตูข้านี้ช่าง โลนลี่ อิน เดอะ แพลนเน็ต ขนาดนี้ ฟระ!!
13-14 ธ.ค. (เสาร์-อาทิตย์) ไปเที่ยวกับออฟฟิศชาวบ้าน เป็น guest ผู้ติดตามที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองจะอยู่ในฐานะอะไรดี แต่ก็อยากไปนะ..เพราะอยากอยู่กับเค้าอ่ะที่ไหนก็ได้..ไปด้วย
17 ธ.ค. (พุธ) วันเกิดแม่ ก็คงเหมือนกับทุกๆ ปี พาแม่ไปตักบาตร แล้วก็ไปกินข้าวเย็นด้วยกัน
18 ธ.ค. (พฤหัส) งานเลี้ยงของออฟฟิศ New Year ที่ Fabric รู้สึกว่าจะอยู่เกษตร-นวมินทร์ แต่ไม่รู้พิกัดที่แน่นอน ก็คงเหมือนเดิม กินๆ ฮาๆ มีของติดมือกลับบ้าน (คาดว่าจะเป็นของใช้ในครัวเรือนอีกตามเคย ปีก่อนได้หม้อสุกี้ ปีโน้นได้เตารีด ปีนี้จะได้อะไรล่ะเนี่ย??)
หมดแล้วอ่ะ ฤดูหนาว อากาศชิล..ชิล ทั้งที แต่ไม่มีเรื่องอะไรให้ตื่นเต้นซะเลยน๊อ..อ
เฮ้ออ .. (ถอนหายใจเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย) ปลายปีนี่เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขของคนมีคู่ซะจริงๆ ตามห้างร้านต่างๆ ก็มีการประดับไฟสวยงาม อากาศก็สบายๆ ไอ้คนที่เหมือนๆ จะมีคู่ กำลังก้ำกึ่งลูกผีลูกคนอย่างเรา มันก็ต้องสุขๆ เศร้าๆ สลับกันนี่ล่ะนะ
เมื่อไหร่เค้าจะมองเห็นความรักของเราซะทีนะ คิดแล้วมันก็น้อยใจ ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า อย่างน้อยเราก็ยังมีคนให้คิดถึงล่ะวะ
คิดถึงตัวกลมๆ เนื้อแน่นๆ จังเลย
เจ้าตัวเค้าจะรู้มั๊ยว๊า ว่า มีคนคิดถึงเนี่ย
อยากจะบอกกับเจ้าตัวก็บอกไม่ได้ พูดบ่อยๆ เค้าก็เห็ว่ามันแค่คำธรรมดา ดีไม่ดีจะรำคาญซะเปล่าๆ อึดอัดจริงว้อยย รักหรือไม่รัก คิดถึงรึเปล่า แคร์ความรู้สึกกันมั่งมั๊ย!!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น