ชาร์ตเท่าไหร่ไฟก็ไม่เต็มสักที

เพิ่งกลับมาจากทริปสังขละบุรีเมื่อวาน 3 วัน 2 คืน ผ่านไปอย่างรวดเร็วตามเคย สนุกและมีความสุขตามอัตภาพ แม้จะไม่ถึงขั้น delight แต่อย่างน้อยก็ได้พักผ่อน มองต้นไม้ สายน้ำ ชีวิตชาวบ้านและสีสันของนักท่องเที่ยวต่างถิ่น เสียงหัวเราะและความสุขเหล่านั้นทำให้พลังใจกลับคืนมาได้บ้างไม่มากก็น้อย

วันนี้ชีวิตก็ดำเนินไปตามปกติ น่าเบื่อเหมือนทุกวัน แถมยังมีอะไรค้างคาใจให้รู้สึกตะขิดตะขวงอยู่ลึกๆ แต่สุดท้ายก็ทำได้แค่เพียง "ทำใจ" ร่มๆเข้าไว้ เพราะยังไงเสียคำตอบมันก็ไม่ได้อยู่ที่ตัวเรา ดิ้นรนไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา ชีวิตมันก็อย่างนี้ล่ะนะ ถ้าเรารู้ทุกอย่าง มันก็คงไม่มีคำว่าตื่นเต้นแล้วล่ะมั๊ง


-- Post From My iPhone