ช่วงนี้เป็นช่วงสงบครั้งแรกของปีนี้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องส่วนตัวหรือเรื่องงาน
เหมือนจะเป็นจังหวะให้พักหายใจบ้าง หลังจากที่กรำศึกหนักจากรอบด้านตลอดช่วงที่ผ่านมา
ก็ไม่ใช่ว่าชีวิตจะเข้าที่เข้าทางแล้วหรอกนะ เพียงแต่แค่เงียบๆ พอให้ได้คลายเครียดไปสักหน่อย
แอบคิดเล็กๆ เหมือนกันว่า เครียดไปซะทีเดียวเลยดีไหม เสร็จแล้วจะได้จบๆ ไปซะเลย
ค้างคาก็เหนื่อยใจ เหนื่อยกาย ทรมาณชะมัดเลย
เรื่องงาน.. หลังจากต้องเข้ามาทำงานวันหยุดเมื่อสัปดาห์ก่อน เหมือนวันนี้จะเข้าสู่ชีวิตปกติอีกครั้ง
รอ "มรสุมแขก" ที่กำลังจะพัดเข้ามาเยือนเกือบตลอดสัปดาห์หน้าเลยอ่ะ
คิดว่าคงได้วิ่ง..วิ่ง..วิ่ง.. อีกเยอะล่ะคราวนี้ บทเรียนจากปีก่อนมีเยอะ แต่ก็ดี..เหนื่อยดี..
นี่ถ้าเรื่องส่วนตัวมันเครียดจัดๆ เจองานหนักๆ เข้าไปท่าจะดีแฮะ จะได้ไม่ต้องคิดมาก
กลัวเหมือนกันว่ายิ่งสร่างๆ ซาๆ อย่างนี้เดี๋ยวจะกลายเป็นใจอ่อนไปซะอีก
เรื่องส่วนตัว.. หลังจากที่โดนไซโคฯ จนอ้วกมาแล้ว ไม่นับกินไม่ได้นอนไม่หลับอีกหลายคืน
ช่วงนี้เหมือนหยุดพักไปสัก 2-3 วัน เพราะไม่ได้เจอกัน
ก็ไม่รู้นะว่าอยู่ด้วยกันแล้วจะมีเรื่องอีกไหมหว่า กลัวจะโดนเหน็บ-แดก-ดัน จนสติแตกน่ะสิ
พูดก็พูดเถอะนะ เครียดเพราะงานยังพอทน เครียดเพราะใจนี่มันแย่จริงๆ เฮ้อ..
ดันเกิดเป็นคนไม่เข้มแข็งก็อย่างนี้แหละ เจ็บนานน...น
สงสาร แต่จะให้ทำไงล่ะน้อ นอกจากให้เวลาผ่านไปเพื่อทำใจมันทั้งสองฝ่าย
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น