อัปเดตหลังวาเลนไทน์

ที่จริงกะว่าจะมาอัปตั้งแต่เมื่อวาน แต่ดันมีเหตุไม่คาดฝันเกิดขึ้นซะก่อน เมื่อน้อง PC ที่น่ารักดันหยุดทำงานเอาดื้อๆ ขณะที่เรากำลังเปิด Photoshop CS3 เพื่อทำ wallpaper งามๆ ประดับหน้าจอซะหน่อย

แหม..ม.. พูดแล้วก็เคือง อุตส่าห์ตั้งใจทำตั้งนาน ไม่ได้แตะเจ้าโปรแกรมนี้มาตั้งนานนม นานซะจนจำคำสั่งอะไรไม่ได้เลยต้องมามั่วนิ่มเอาใหม่หมด อุตส่าห์แก้สี ตกแต่งจน (เหมือนจะ) งามแล้วนะ อยู่ๆ PC ก็ใจน้อยค้างซะงั้น จะปิด/เปิดอะไรก็ไม่ได้ กด 3 ปุ่มมหัศจรรย์ก็แล้ว ไม่หือ..ไม่อืออะไรทั้งนั้น จนในที่สุดตัดใจ (ปัญหาเกิดตรงนี้แหละมั๊ง) จิ้ม reset ซะเลย หลังจากนั้นแหละที่นรกมาเยือน..

"PRESS ANY KEY TO REBOOT"

คำสั้นๆ บนหน้าจอดำๆ
น่าฉงนซะจริง.. อาไรฟะ กดก็ได้ แล้วก็กระจ่างใจขึ้นทันทีเมื่อมันวนอยู่แต่หน้านี้ windows ไม่ขึ้นแต่อย่างใด "ซวยแล้วสิตรู" ทำไงดีวะเนี่ย??? ปล้ำกะมันอยู่พักนึงในที่สุดก็เข้าใจได้ว่าเครื่องมันหา HDD ตัวที่มี windows ไม่เจอ จะช็อตหรือเปล่าไม่รู้ รู้แต่ว่า "ซวยสนิท" แน่ๆ โปรแกรมหายหมด ต้องลงเครื่องใหม่ setting ใหม่หมดอีกสิเนี่ย T_T รอไอทีที่รักมาทำให้ดีกว่ามั๊ง เผื่อว่าเค้าอาจจะเอามันกลับมาได้โดยไม่ต้องลงใหม่อ่ะ

จบเรื่องเมื่อวานแต่เพียงเท่านี้ ด้วยความเศร้าของเราที่ไม่มีเน็ตเล่น (อีกแล้ว) ง่ะ

ตื๊ดดดด...
ย้อนกลับไปก่อนหน้านั้นหน่อยนะ

วาเลนไทน์ปีนี้..เกือบทั้งวันหมดไปกับการนั่งจุ้มปุ๊กอยู่โรงพยาบาล นั่งรอคิวตั้งแต่เช้าจนเย็น ตากพัดลมผสมกับฝุ่น และเชื้อโรคในโรงพยาบาล ตกเย็นเสียงหายซะฉิบ!!! ทั้งที่ตอนเช้ายังปกติดีอยู่เลยแท้ๆ ไหงกลายเป็นเสียง "เซ็กซ์" เสื่อมขนาดนั้นได้ล่ะน๊อ ..มันก็น่าเสื่อมหรอกนะ ฟังยังไงก็เสียงผู้ชายชัดๆ หน้าก็ไม่ได้หญิงจ๋าอยู่แล้ว เสียงแบบนี้นี่มันกระเทยนี่หว่า!!

บ่ายสี่โมงครึ่งซมซานกลับบ้าน หมดเรี่ยวหมดแรงเหลือเกิน พอไปถึงห้องมี surprise เมื่อคนที่บอกเราว่าติดงานวันนี้กลับใส่เสื้อยืด+ขาสั้นนั่งเล่น net อยู่ในห้องเราซะนี่ (มาบอกทีหลังว่ารู้หลายวันแล้วว่าเค้าเลื่อนวัน แต่ไม่ยอมบอกเรา ..กะเซอร์ไพรซ์ งั้นสิ!! ..ยังไม่เข็ด 55+

นั่งจุ้มปุ้กลงบนเตียงปุ๊ป..
หวานใจตัวกลมที่นั่งยิ้มกรุ้มกริ่มก็เปิดผ้า..ทันที!!!! (ผ้าห่มอ่ะ..มันคลุมกล่องของขวัญอยู่น่ะ) หยิบกล่องพลาสติกใสผูกโบว์มาให้

...รับปั๊ป..ทันทีเหมือนกัน!!!
อะไรอ่ะเนี่ย (สารภาพว่าตอนแรกงงๆ เพราะไม่รู้ว่ามันคืออะไร)
อ๊ะ...กระดาษสีแดง.. ดอกไม้.. กุหลาบ..

..อืมมม... ขอบคุณค่ะ (ยิ้มหวาน~~~น)
แหม..ม ก็คิดไม่ถึงหนิว่าตาอ้วนจะพับดอกกุหลาบให้อ้ะ ถึงเราจะทำไม่เป็นแต่ก็รู้นะว่าของพวกนี้มันงานพยายาม ถ้าไม่รักจริง (^_^) คงไม่ทำให้หรอกเนอะ ใช้เวลาใช่น้อยนะนั่น

"รู้ว่าอยากได้ ก็เลยทำให้เองดีกว่า เมื่อวานก็ออกไปซื้ออุปกรณ์มาทำให้น่ะ แล้ววิธีทำก็ศึกษาจาก u-tube เอาเอง replay ตั้งหลายรอบกว่าจะทำตามได้"

เค้าจะรู้ไหมนะว่าเราดีใจมากแค่ไหน!!
ยิ่งได้รู้ว่านั่งพับเจ้ากุหลาบ "มานะ" นี่ตั้งแต่วันศุกร์ในออฟฟิศ ก่อนนอน และตอนเช้าวันเสาร์
(เพิ่งเข้าใจชัดๆ เหมือนกันว่า ของบางอย่างที่เกิดจากการทุ่มเทแรงกายแรงใจ มันมีคุณค่าทางใจมากกว่าของราคาแพงตั้งมากมาย ซึ้งกว่ากันเยอะเลยนะเนี่ย อิอิ)

ที่สำคัญ..ปีนี้เป็นปีแรกที่ได้ดอกไม้จากนายคนนี้!!! ช่างเป็นเรื่องที่น่ายินดีเสียจริง ที่ในที่สุดความต้องการก็สัมฤทธิ์ผลจนได้ กุหลาบ 12 ดอก กับเวลาเกือบ 12 ปีที่รู้จักกันมา ดีใจจัง

คอยดูนะ.. จะนั่งมองมันทุกวันเลย 55+