สับสน... สับสนใจชีวิตเจงๆ เลยเว้ยยย
อยากตัดสินใจให้ได้ซักทีจะมีใครช่วยได้ไหมน้อ..
เบื่อตัวเองที่วันๆ เอาแต่คิดเรื่องที่ไม่เคยจะทำได้ ตั้งใจตั้งท่าซะดิบดี กลับไปอีกทีก็เหมือนเดิม คือ ~จ๋อย dakก ~ กลับมาทู้กที
นับวันยิ่งคิดว่าความนับถือตัวเองมันน้อยลงๆ แทนที่จะโตขึ้นกลับทำตัวเป็นเต่าในกระดองไปซะ
ทำไมถึงรู้สึกเหมือนมีเชือกที่มองไม่เห็นมันคอยล่ามคอเอาไว้ตลอดเวลาเลยฟระ จะไปไหนก็ไปไม่รอด แม้จะไปแล้วก็ยังต้องกลับมาจนได้
นี่ชั้นโง่ หรือ ว่าบ้า กันแน่นะ
เรียนอะไรที่ว่ายาก มันกลายเป็นกระจอกไปเลยเมื่อเทียบกับเรื่องอย่างนี้ เง้อ...อ
เฮ้ออ... ไปละ กลับบ้านดีก่า
ไปนอนดูหนังที่สั่งมาเมื่อชาติก่อนซะที อย่างน้อยดูหนังก็ไม่ต้องคิดอะไรล่ะเนอะ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น