กลับมาแล้วคร้าบบบ มีเรื่องจะเล่าให้ฟังล่ะ
ก่อนอื่นที่ช่วงนี้หายๆ ไป พอดีกำลังวุ่นๆ อยู่กับชีวิตส่วนตัวที่หาทางออกไม่ได้ก็เลยไม่ค่อยได้มาอัปบล็อกเท่าไหร่
อีกอย่างคือมันไม่มีเรื่องอะไรน่าสนใจไปกว่าความหดหู่อย่างไร้สาเหตุด้วยแหละ
แต่คราวนี้มาพร้อมกับบทเรียนใหม่ของชีวิต กับการเป็น "ไอ้เป๋" (ชั่วคราว)
เรื่องมันเกิดจากฟุตบอลกระชับมิตร (รึเปล่าวะ??) ของสาวๆ ด้วยความสนุกสนานเลยลืมสังขารไปชั่วขณะ
สติกลับมาเมื่อมีเสียง "กึก" เกิดขึ้นระหว่างการกระโดดหลบดงตีนชาวบ้าน เล่นเอาเสียววาบบ..บ ซวยแล้วตรู เจ็บแน่ๆ
ไม่กี่วินาทีต่อมาพอหายตกใจ ความเจ็บเข้ามาแทนที่ T_T เลยต้องกระโดดเหยงๆ ออกจากเกมส์ด้วยความเสียดาย
ออกมานั่งแป๊ปเดียวเท่านั้น บวมมมม.. และมันยิ่งบวมหนักขึ้นเมื่อมีเค้าท์เตอร์เพนจากมือใครสักคนมาแปะลงไป แทนที่จะดีขึ้นกลับทำให้เลือดคั่งมากกว่าเดิมซะอีก ซวยไป..ครับท่าน ได้บทเรียนมาอีกอย่างนึงว่า เค้าให้ประคบเย็นก่อน เหอๆๆ
กลับบ้านไปพร้อมกับขาเดี้ยงๆ กับความรู้สึกเศร้าๆ ..กลับไปโดนด่าแน่ตรู..
ตอนนั้นไม่ได้คิดว่ามันจะหนัก แต่ก็รู้แหละว่ามันบวมมากๆ ไปสำนึกได้อีกทีก็ตอนดึกๆ ปีนลงจากเตียงมาเอาของ กลับขึ้นไปอีกที ปวด....ดดดดเจงๆ T_T ทำไงดีวะเนี่ย??
เมื่อวานเลยไปหาหมอ กว่าจะเรียบร้อยก็บ่ายกว่าๆ เหนื่อยมาก
เสียตังค์ไป 179 บาท กลับมาพร้อมยา และเฝือกอ่อน 1 อัน T_T
ทำงานไม่ถนัดเลยง่ะ เฮ้ออออ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น