18 มีนาคม 2552 ..สุขสันต์วันเกิดครบรอบ 30 ปี..

Happy Birthday to Me!!!

สุขสันต์วันเกิดแด่ตัวเองในโอกาสครบรอบ 30 ปีที่อยู่บนโลกนี้ 55+
รู้สึกแปลกๆ กึ่งปลงๆ แฮะ

ที่ว่า "ปลง" ก็เพราะในที่สุดเลขสามก็เข้ามาเยือนชีวิตเราจนได้
ส่วน "แปลก" ก็คือสงสัยว่าเวลาที่คนอื่นเค้าสัมผัสอายุเท่านี้กัน มันรู้สึกอย่างนี้เองเหรอเนี่ย อืมม...ม

อย่างว่าแหละ 30 ปีเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวแล้ว (บางตำราก็ว่าแก่แล้ว 55+) สมควรที่จะต้องทำตัวให้สมกับวัยแล้วสินะ เลขตัวหน้ามันไม่สามารถหลอกตัวเองได้อีกแล้วว่าเพิ่งจะพ้นวัยรุ่นตอนปลาย เห็นทีจะหมดข้ออ้างกับตัวเองเวลาอยากจะมาง้องแง้ง assume ว่าตัวเองยังเป็นเด็กน้อยซะแล้ว

บอกตรงๆ ว่ายังไม่อยากแก่ขึ้นเลย.. อยากหยุดเวลาไว้ที่ตรงนี้ คงจะดีถ้ายังมีเลขสองนำหน้าให้นานกว่านี้ เพื่อที่ว่าจะได้ดื้อดึงทำตัวไม่รู้จักโตนานอีกหน่อย ก็ช้านยัง (ใจ) เด็กอยู่นี่อิอิ

จะว่าไปคนที่อยากจะรั้งวัยเด็กให้ได้นานๆ ก็คือคนที่เข้าใจดีอยู่แล้วว่าตัวเองน่ะโตแล้วนะสิ ถึงได้คิดอย่างนั้น 55+ ความรับผิดชอบมากมายที่มากับความเป็นผู้ใหญ่ไม่ว่าจะเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัวใดๆ ก็ตาม มองเห็นแล้วว่ากำลังรอคอยให้เข้าไปจัดการให้เข้ารูปเข้ารอย ต่อไปนี้นอกจากจะต้องรับผิดชอบตัวเอง ยังมีบุคคลรอบข้างที่ต้องการให้เราดูแลอีกหลายคน

คิดแล้วก็เหนื่อยจัง..

แต่....อดทนเข้าไว้นะ!!

อย่าท้อ!! อย่าอ่อนแอ!!

ตื่นจากความฝันแล้วยอมรับซะเถอะว่าคงไม่มีใครเข้าใจเราได้มากไปกว่าตัวเราเอง ต้องเชื่อมั่นในตัวเองให้มากกว่านี้ เป็นกำลังใจให้ตัวเราสิ!!
(พยายามปลุกใจตัวเองสุดฤทธิ์ ทั้งที่จริงก็ยังอยากได้กำลังใจจากคนอื่นอยู่ดี 55+)

ครบรอบวันเกิดปีนี้ด้วยการอยู่คนเดียวเงียบๆ เพื่อจะได้นั่งนึกถึงสิ่งต่างๆ ที่เคยเกิดขึ้นในชีวิต..
เรื่องแย่ๆ เศร้าๆ มากมายที่เคยเป็นปัญหาใหญ่ในชีวิต วันนี้มันผ่านไปกลายเป็นเพียงแค่บทเรียนบทหนึ่งในประสบการณ์ชีวิตเท่านั้น
เรื่องที่เคยแอบผิดหวังเสียใจ เฝ้าโทษตัวเองอยู่คนเดียว ในวันนี้ "ความกล้า" ทำให้เราเปลี่ยนแปลงความคิดของคำว่า "ถ้า..." เหล่านั้นให้เป็นเรื่องจริง
ความสุข เสียงหัวเราะ เหตุการณ์ประทับใจทั้งหลายให้ความรู้สึกที่ดีจริงๆ ในเวลาที่นึกถึง
แม้วันนี้มันเลือนลางจนเหมือนเป็นเพียงแค่ฝันดีๆ แต่ก็เป็นกำลังใจที่อบอุ่นเสมอ..

ชีวิตจากนี้ไปยังไม่รู้ว่าจะดีหรือร้ายอย่างไร
หวังเพียงแค่ว่า ขอให้ชีวิตดำเนินไปในทิศทางที่ถูกที่ควร
อยากจะใช้เวลาทุกวันให้มีค่าที่สุด อยู่กับคนที่สำคัญที่สุด เพื่อให้มีความสุขที่สุดตลอดไป

ปล.
ของขวัญวันเกิดปีนี้ได้รับอย่างที่ตั้งใจไว้เลยล่ะ
จะว่าเริ่มเดาใจใครบางคนถูกแล้วรึเปล่านะ 555
"ขอให้วันเกิดในทุกๆ ปีหลังจากนี้ มีเค้าอยู่เคียงข้างเราตลอดไป"

เซ็งสั่งลา วัยปลายเลข 2

เหนื่อยจังเลยแฮะ..

วันนี้ไม่ค่อยมีเรี่ยวแรงสักเท่าไหร่ แสบตาและง่วงนอนชะมัด ถ้าไม่คิดว่างานค้างจากสัปดาห์ก่อนมันเยอะ หรือไม่รู้สึกเสียดายวันหยุดที่ควรจะใช้อย่างมีค่า วันนี้คงหยุดอยู่บ้านนิ่งๆ สักวันแล้วล่ะ นอนหลับให้มากๆ ไม่ต้องคิดอะไรถึงใครทั้งนั้น

ตั้งแต่วันจันทร์ที่แล้วชีวิตก็วุ่นวายมาตลอดในเรื่องงาน ทั้งงานด่วน งานประจำ งานสิ้นเดือน และงานเฉพาะกิจต้องทำทุกสิ่งแทบจะในทันทีที่นึกขึ้นมาได้ ใจก็คิดแต่ว่าให้มันผ่านไปก่อนแล้วค่อยมานั่งพักทีหลังละกัน ปลอบใจตัวเองว่า เอาน่า.. งานยุ่งช่วงนี้ก็ยังดีกว่าปีก่อนๆ ที่วันเกิดก็ไม่ได้อยู่เป็นสุข ปีนี้คงดีกว่าที่ผ่านมา อีกอย่างเสาร์-อาทิตย์ที่กำลังจะมาถึงก็เป็นกำลังใจได้เป็นอย่างดี

จนกระทั่งเมื่อวานเหมือนชีวิตจะกลับสู่วงจรปกติที่สงบสุข เหลือก็แต่งานกองพะเนินที่นอนรอให้มาสางอีกระลอกใหญ่ ถอนหายใจไปสองเฮือก..ก อาศัยพลังใจที่สะสมมา 2 วันช่วยดับความองศาของงานและคนใกล้ตัวไปเรื่อยๆ ใครจะระอุช่างมัน อย่ามายุ่งกะกุละกัน เรื่อยๆ ชิลล์ๆ หลับหูหลับตาทำงานไป

ดูเหมือนว่า..มันจะผ่านพ้นวันแรกของสัปดาห์ไปได้ด้วยดี..

แต่แล้วก็ได้เสียน้ำตาอีกจนได้ T_T

"คำพูด คือ อาวุธที่มีอานุภาพในการทำลายล้างสูงสุด"
โดยเฉพาะจากคนที่มีอิทธิพลกับความคิดความรู้สึกของเราซะด้วย มันคงจะดีนะถ้าคนเราเลือกรับฟังแต่ในสิ่งที่สร้างสรรค์ได้น่ะ จะได้ไม่ต้องให้คำพูดคนอื่นมาบั่นทอนความรู้สึกเราเล่น เกลียดตัวเองชะมัดที่อ่อนไหวต่อคำพูดอย่างนี้ มันเหมือนคนอ่อนแอที่สุด!!

ถึงจะรักให้ (เรา) ตาย เค้าก็ไม่ได้เข้าใจซักกะหน่อย
นึกๆ แล้วอยากเป็นคนเห็นแก่ตัวเฟ้ย! จะได้ทำอะไรตามใจตัวเองให้เต็มที่
แคร์แมร่งคนเดียวเนี่ยแหละ คนทั้งโลกจะเป็นยังไงช่างมาน~~~น
ไม่มีใครเข้าใจก็ช่างเรอะ?? ก็ช่างมัน!! กรูเข้าใจตัวเองก็พอ

ถ้ารักแล้วมันเหมือนกับเอาหัวใจไปผูกติดไว้กับตีนชาวบ้านอย่างนี้ สู้เหยียบมันเองเสียไม่ดีกว่าเหรอ เปิดเผยความรู้สึกมากไปก็มีแต่ตัวเองนี่แหละที่ต้องเจ็บ ไม่อยากยืนอยู่ในที่สว่างแล้วล่ะ แสบตา.. เหนื่อยใจ..

ตั้งแต่เมื่อคืนวานจนวันนี้ตอนนี้ ยังไม่รู้สึกดีขึ้นเลย..
เวลามันเฉาๆ นี่นะ โลกทั้งโลกช่างน่าเบื่อเสียจริง
เมื่อไหร่จะรู้สึกดีขึ้นซะทีนะ!!!