หรือเวลาแห่งความสุข มันจะสั้นกว่าความทุกข์กันนะ??

เผลอแป๊ปเดียววันจันทร์อีกแระ.. จำได้ว่าไม่นานนี้เพิ่งจะวันศุกร์เองนี่หว่า
นี่ล่ะนะ.. ที่เค้าว่า วันเวลาที่มีความสุขมักจะผ่านไปเร็วเสมอ! แต่ไอ้เวลาที่แสนจะลำบากใจกว่าจะผ่านไปแต่ละนาทีเครียดแทบตาย เฮ้อ.. คิดแล้วก็คงต้องปลงกะความจริงของโลกล่ะนะ จะว่าไปแล้วเทียบกับสมัยเป็นเด็กนักเรียน เราว่าตอนนี้เวลาวันหนึ่งๆ มันยังผ่านไปเร็วกว่าเมื่อก่อนเยอะนะ ตอนนั่งเรียนนี่แทบจะนั่งมองเข็มนาฬิกาเดินไปเรื่อยๆ ทำไมมันช้าจังเว้ยยย
... เมื่อไหร่จะ 2โมง 50 ซะทีวะ (นี่คือความคิดเด็กประถม)
... เมื่อไหร่จะ 3 โมงครึ่งนะ (โตขึ้นมาหน่อย มัธยม)
... 5 โมง ซะทีเซ่.. เบื่อจะตายอยู่แล้ว (มหาลัยวิชาละ 3 ชั่วโมง)
ปริญญาสุดท้าย อันนี้ไม่ซีเรียส เพราะนั่งคุยทั้งชั่วโมงอยู่แล้ว แถมยังมีขนมไปนั่งกินด้วยอย่างนี้อยู่ได้ไม่มีปัญหา
แต่เวลาที่มีความสุขอย่างคาบพละ หรือพักเที่ยง ช่างผ่านไปไวราวกับโกหก เฮ้ย! อะไรเนี่ย ยังคุยไม่สะใจเลย หรือไม่ก็ยังลอกการบ้านไม่เสร็จเลย T_T

พอทำงานแล้วมันก็เปลี่ยนความคิดไปบ้างเล็กน้อย เริ่มปลงได้ว่าเวลามันก็เดินด้วยจังหวะเดิมๆ น่ะแหละ จะสุขจะทุกข์มันก็เดินของมันอย่างนี้ มีความสุขก็มีไป ถ้าทุกข์ก็ไม่ต้องคิดนาน เดี๋ยวมันก็ผ่านไปเอง เผลอแป๊ปๆ เรื่องนั้นมันก็จะกลายเป็นเพียงเรื่องที่เคยเกิดขึ้น

ก็มีบ้าง บางทีที่รู้สึกว่าเวลามีไม่พอแป๊ปเดียว 5 โมงแล้วเหรอเนี่ย ทำไมยังทำไปได้ไม่ถึงไหนเลย ขณะที่คนอื่นเริ่มเดินออกไป เรายังนั่ง generate เอกสารอยู่เลยง่ะ แบบว่า..ราตรีนี้ยังอีกยาวไกล แต่บางทีก็นะ..โคตรช้าเลย.. เมื่อไหร่จะเลิกงานซะทีวะ จะไปเดินเที่ยวต่อ นัดเพื่อน (แฟน) ไว้ และอื่นๆ อีกมากมาย

หนักกว่านั้นก็มี บางทีคิดว่าทำไมตอนนั้นไม่ทำอย่างนั้น ไม่พูดอย่างนี้ไปนะ ..พวกปากหนัก.. มักคิดได้เมื่อมันสายเกินไป (รึเปล่า?) เคยเป็นมั๊ยล่ะ? เราว่าเป็นกันทุกคนแหละน่า.. ไอ้เรื่องเสียใจทีหลังเนี่ย แต่มันก็ผ่านไปแล้ว the show must go on ไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่ พอใจหรือเปล่า ไม่สำคัญเลย.. เพราะไม่นาน มันก็จะผ่านไปราวกับเรื่องโกหก
เหลือไว้เพียงแต่ความทรงจำที่ดี และ ไม่ดี ติดตัวเราไป

ในเมื่อเราเลือกที่จะรับแค่บางสิ่งบางอย่างที่ต้องการไมได้ ก็ทำใจเหอะน่า.. ถือว่าเป็นประสบการณ์..