ความสุขมีได้ แม้ในวันธรรมดา

ที่ขึ้นต้นว่าอย่างนี้ เพราะวันนี้ (อันที่จริงต้องเรียกว่าเมื่อวานแล้วล่ะ) ก็เป็นวันธรรมดาวันหนึ่ง อ้อ! พิเศษกว่าวันอื่นๆ นิดนึงตรงที่มันเป็นวันอาทิตย์..วันหยุดที่ไม่ต้องทำงาน

ตื่นนอนตอนสาย (โด่ง) แล้วก็งัวเงียลุกขึ้นมาล้างหน้าล้างตา เดินมึนๆ ลงไปชั้นล่าง พฤติกรรมตามวิสัยปกติของวันอาทิตย์อย่างนี้ แต่ความสุขมันเกิดตรงที่เราได้ยินเสียงเครื่องยนต์ที่คุ้นเคย (เหมือนหมาขึ้นทุกวัน.. ได้ยินเสียงรถแล้วจำได้เนี่ย หึๆๆ) ชายหนุ่มมาแล้วพร้อมกับอาหารกลางวัน เย้!

หลังจากถูกดุเรื่องแต่งตัวไม่เรียบร้อย (ก็ชุดนอนอ่ะ) ก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัวแสนจะร่าเริง อารมณ์ดีจริง..จริ๊ง.. เพิ่งถูก comment มาแท้ๆ !! กินข้าวเสร็จ นั่งพูดนั่งคุยกับพ่อแม่พักใหญ่ก็พากันออกไปเดินเล่นที่สวนจตุจักร เมื่อกลางวันคิดว่าตัวเองแปลกที่ไปถึงถิ่นช็อปปิ้งแต่กลับไม่ซื้ออะไรติดไม้ติดมือเลย นอกจากน้ำแก้วเดียว ตอนแรกก็คิดว่าคงเพราะหมู่นี้ช็อปมากไปแล้วจนไม่มีอะไรที่อยากได้อีกแล้ว แอบตำหนิตัวเองอยู่ว่าใช้เงินไร้สาระมากไปแล้วนะ ก็พยายามจะเพลาๆ มือลงบ้างละ 55+

เพิ่งมาคิดได้เดี๋ยวนี้เองว่า เหตุผลที่แท้จริงน่ะมันเป็นเพราะ "ความสุข" มันมีอยู่เต็มหัวใจ จนเราไม่อยากได้อะไรอีกแล้วต่างหาก

เพียงแค่ได้เจอ ได้ใช้เวลาร่วมกัน แค่นี้ก็มีความหมายมากมายเหลือเกิน ความรักของเราแม้มันจะไม่ได้สวีท หวานหยาดเยิ้มเหมือนใครๆ ไม่ได้หายใจเข้าออกเป็นกันและกัน แต่มันก็มีความสุขในแบบชีวิตที่เรียบง่ายดีนะ

ถ้าเราทำ "ทุกวัน" ให้เหมือนเป็น "เรื่องธรรมดา"
แล้วมองเรื่องธรรมดานั้นให้เป็น "ความสุข"
...ทุกวันก็คงเป็นวันที่มีความสุขใช่ไหม??...

จะพยายามนะ แล้วเราก็คิดว่าเราทำได้ ขอแค่ว่า "ความรู้สึก" ที่สัมผัสได้มันยังเหมือนเดิมในทุกๆ วันก็พอ จงทำตัวให้เหมือนรักกันเป็นวันแรก แล้วทุกวันจะเป็นวันแรกที่มีความสุขสดชื่นตลอดไป..

ถึงตาอ้วน..
ขอบคุณ.. นะคะที่มาอยู่ด้วยกันทั้งวันในวันนี้
ขอบคุณ.. ที่ทำให้วันธรรมดาเป็นวันดีๆ วันหนึ่ง
ขอบคุณ.. ที่พยายามจะเข้าใจกัน