11 เมษา พรุ่งนี้ลาครับผม.. เกี่ยวกันไม๊เนี่ย??

ผ่านไปเกือบเดือนแล้วสิ หลังจากครั้งสุดท้ายที่เข้ามาอัป ^_^
ก็ไม่ใช่ว่าลืม หรือ ขี้เกียจหรอกนะ ที่หายๆ ไป แต่มันเป็นเพราะว่า "โคตรยุ่ง" เลยต่างหากล่ะ

ไม่ว่าจะเป็นชีวิตส่วนตัวที่แสนจะน่าปวดหัว ขนาดที่ว่าตีสองกว่าๆ ยังปลุกขึ้นมาคุยเนี่ย (ไม่โดนเองไม่รู้หรอกนะ ว่ามันสุดๆ แค่ไหน!!)
ได้นอนอีกทีตีสี่ มาตื่นตอน 6 โมงกว่า รู้สึกอย่างกะไม่ได้นอนทั้งคืน =_="

ไอ้เรื่องงานนี่ก็ใช่ย่อย..
หลังจากพายุลูกค้าสองกลุ่มที่มาบุกประเทศเรากลับไป ทิ้งไว้แต่ร่องรอยความเหนื่อยล้า งานที่ค้าง และค่าใช้จ่ายที่ต้องตามเคลียร์
พูดก็พูดเหอะนะ ไอ้ช่วงนั้นออฟฟิศก็ไม่ค่อยได้อยู่ เดินทางมันทั้งวัน ไม่เคยกลับก่อน 5 ทุ่มเล้ยจริงๆ (แต่มันก้อมันส์ดีอ่ะนะ เหอๆๆ)
เผลอแป๊ปๆ อ้าว เย็นแล้วเหรอ ..อีกเดี๋ยวก็ะ.. ดึกละ เวลาช่างเร็วโคตรๆ

ผ่านช่วงนั้นไป ก็ยังคงตกอยู่ในกลียุคของ Form D Vietnam เล่นเอากลับบ้านอย่างเนี้ยย ไม่เคยก่อนฟ้ามืด ซึ่งมันก็พอทน ได้แต่คิดว่าเมื่อไหร่จะเสร็จวะ หรือไม่ก็ผ่านไปวันๆ ช่างมัน ได้แค่ไหนแค่นั้น (ปลงแล้วอ่ะ)

ยังค่ะ... ชีวิตยังโหดร้ายยิ่งกว่านั้น
เมื่อดวงเมือง IOT เกิดกาลเปลี่ยนแปลงแผ่นดิน บรรดาชาวบ้านตาดำๆ ต่างเผชิญชะตากรรมอันน่าสงสาร
บ้านเรานอกจากไม่ได้ญาติมาเพิ่ม ยังมีงานมาเพิ่มอีก.. แค่นี้ก็สองทุ่มทุกวันแล้ว แล้วต่อไปนี้มันจะถึงเช้าไหมวะเนี่ย
ส่วนบ้านอื่น ก็บ้านแตกไปตามๆ กัน บ้างก็มีคุณภาพชีวิตดีขึ้นเหมือนสามล้อถูกหวยรวยข้ามวัน บ้างก็ซวยซ้ำซวยซ้อน ต้องหมดอำนาจโดนยึดเมืองกลายเป็นเชลยศึก (เล่นเอาลาป่วยไปสองวัน ..เลยไม่รู้ว่าการเมือง หรือป่วยจริงกันแน่!!)

เอาเหอะอยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ก็ไป คิดแค่นี้ละกัน สำหรับตอนนี้
อันที่จริงอ่ะคิดจะไปนานแล้วแหละ แต่มันไม่มีมครต้องการ!!
เศร้าเว้ยยย เกิดมาไม่ฉลาดทำไงได้เนอะ..